Talary

Talar. Pierwsze skojarzenie: duża i ciężka moneta wykonana ze srebra o dość dużej wartości. Skąd się w ogóle wzięły te talary? Należy podkreślić, iż w dawnej profesji wybijania monet stosowano głównie trzy kruszce: złoto, srebro oraz miedź. Z miedzi wybijano drobne o małej wartości, ze srebra monety o średniej wartości, a ze złota najcenniejsze o wysokiej wartości. Z czasem zaczęto emitować monety wykonane ze stopu metali. 

W roku 1518 w czeskiej miejscowości Joachimstal hrabia Schlickow, posiadacz kopalni srebra uruchomił mennice, która rozpoczęła bicie dużych, srebrnych monet z wizerunkiem św. Joachima. Monety szybko uzyskały popularność i przyjęły się w praktykowaniu handlu. Wykorzystywano je coraz powszechniej. Z zachowaniem metalu, próby czy wymiarów zaczęto bić je w innych krajach europejskich. A współczesny dolar amerykański wziął swoją nazwę od talara nazywanego w Czechach tolarem...

A oto talary z mojego zbioru:

        1. Talar koronacyjny z 1861 Wilhelma I oraz królowej Augusty

                     

                    

                                     

 2. Talar bawarski Ludwika II z 1871

                            

3. Talar pruski z Fryderykiem Wilhelmem III

                                     
                                                 
                                             

                                        

                                      

  4. Talar hanowerski z Ernstem, królem Hanoweru z 1840 r. 

                                               5. Talar z Wilhelmem królem Prus z 1861 r.