Talary

Talar. Pierwsze skojarzenie: duża i ciężka moneta wykonana ze srebra o dość dużej wartości. Skąd się w ogóle wzięły te talary? Należy podkreślić, iż w dawnej profesji wybijania monet stosowano głównie trzy kruszce: złoto, srebro oraz miedź. Z miedzi wybijano drobne o małej wartości, ze srebra monety o średniej wartości, a ze złota najcenniejsze o wysokiej wartości. Z czasem zaczęto emitować monety wykonane ze stopu metali. 

W roku 1518 w czeskiej miejscowości Joachimstal hrabia Schlickow, posiadacz kopalni srebra uruchomił mennice, która rozpoczęła bicie dużych, srebrnych monet z wizerunkiem św. Joachima. Monety szybko uzyskały popularność i przyjęły się w praktykowaniu handlu. Wykorzystywano je coraz powszechniej. Z zachowaniem metalu, próby czy wymiarów zaczęto bić je w innych krajach europejskich. A współczesny dolar amerykański wziął swoją nazwę od talara nazywanego w Czechach tolarem...

A oto talary z mojego zbioru:

        1. Talar koronacyjny z 1861 Wilhelma I oraz królowej Augusty

                     

                    

                                     

 2. Talar bawarski Ludwika II z 1871

                            

3. Talar pruski z Fryderykiem Wilhelmem III

                                     
                                                 
                                             

                                        

                                      

  4. Talar hanowerski z Ernstem, królem Hanoweru z 1840 r. 

                                               5. Talar z Wilhelmem królem Prus z 1861 r.

Pfennigi i Pfenningi

W wyniku reformy pieniężnej w Prusach na rynku obiegowym pojawiły się Pfenningi w nominałach 1,2,3,4 i 5 (1820, mennica berlińska, jako moneta próbna wybita jednorazowo i w niewielu egzemplarzach, rzadko notowana na giełdach i aukcjach. Koenker (2012) wycena na ok. 1200 Euro, Moeller (2002) wycena na ok. 1200 Euro).

                                                  Źródło: Grosser Deutcher Munzkatalog


Aby odróżnić nowe pieniądze od starych zmieniono ich nazwę z Pfennige (1/288 Talara) na Pfenninge (1/360 Talara). Oto wersje nazwowe (skrótowe i pełne) z mojego zbioru:

IIII Pfenning 1726 Stadt Osnabruck, 1 Pfen: Scheide Muntz 1753 Prusy, 1 Pfennig 1765 Saksonia, 3 Pfen: Scheide Munz. 1761 Prusy, 1 Pfenn Scheide Munze 1790, 1 Pfennig 1810 Brandenburgia, 5 Pfenninge 1864 Saksonia, 5 Pfennig II Rzesza Niemiecka.
Można w tym miejscu wspomnieć o nazwach spolszczonych czyli Fenigach i Feningach, ale o tym dokładniej może na innym miejscu. Parę słów o cenach aukcyjnych Pruskich Pfenninge w XIX wieku:

1821-1840

1 Pfenning

1832 Berlin - 45 Euro, 180 Euro, cena kolekcjonerska w najwyższym stanie zachowania
1822 Wrocław - 60 Euro, 120 Euro, 250 Euro
1826 Wrocław - cena kolekcjonerska
1823 Dusseldorf - 50 E, 160 E, 350 Euro
1825 Dusseldorf - 40 E, cena kolekcjonerska   

2 Pfeninng


1832 Berlin - znany tylko jeden egzemplarz!
1838 Berlin - cena kolekcjonerska
1823 Wrocław - 130 Euro, 250 Euro, cena kolekcjonerska w najwyższym stanie zachowania
1825 Dusseldorf - cena kolekcjonerska
1836 Dusseldorf - 40 Euro, 120 Euro, cena kolekcjonerska w najwyższym stanie zachowania


3 Pfeninng

1825 Berlin - 120 Euro, 240 Euro, 550 Euro
1825 Dusseldorf - 100 Euro, 200 Euro, cena kolekcjonerska w najwyższym stanie zachowania
1826 Dusseldorf - cena kolekcjonerska
1837 Dusseldorf - 40 Euro, 100 Euro, 220 Euro


4 Pfenning

1825 Berlin - 70 Euro, cena kolekcjonerska
1838 Berlin - 80 Euro, cena kolekcjonerska
1829 Dusseldorf - cena kolekcjonerska
1830 Dusseldorf - cena kolekcjonerska

Wycena monet wg. katalogu Grosser Deutscher Munzkatalog 2013

Jak widać także i monety obiegowe mają współcześnie swoją wartość rynkowa przynajmniej podażową. Na koniec tej krótkiej historii przedstawiam te popularne obiegowe Pfenningi z młodszych roczników:

Przymusowa przerwa w pisaniu bloga

Witam wszystkich czytelników mojego bloga!

Wybaczcie moją nieaktywność na blogu, ale niestety mam chwilowe kłopoty ze zdrowiem i muszę przebywać w szpitalu. Obiecuję, że jak tylko dojdę do zdrowia pojawią się moje nowe wpisy.

Tymczasem pozdrawiam wszystkich miłośników numizmatyki!